Οδεύοντας προς τις εκλογές, επιδίωξη της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πιέσουν εκλογικά το Κίνημα Αλλαγής, με εκβιαστικά ανούσια διλήμματα και φυσικά ψηφοθηρική σκοπιμότητα. Γι’ αυτό κι η πίεση να δεσμευτεί για την μετεκλογική του στάση. Επιτρέψτε μου να πω πως για να βάλλεται κι από τις δύο πλευρές, σημαίνει πως κάτι πάει καλά για το χώρο μας.
Η στρατηγική των δύο κομμάτων δεν είναι απλώς προσβλητική για όλους τους ψηφοφόρους, αλλά σε λάθος βάση, καθώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν προσέγγιση στη βάση της συναλλαγής. Πέρα από ανέντιμη, η στρατηγική τους είναι και προβληματική επειδή εθίζει τον πολίτη στην παραπολιτική, μακριά από την ουσιαστική πολιτική που θα έπρεπε να είναι η βάση της απόφασης μπροστά στην κάλπη.
Στη βάση αυτή, οι πολίτες απαιτείται να κρίνουν ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών, επιλέγοντας προοδευτικές λύσεις που θα βοηθήσουν τη χώρα να ξεπεράσει οριστικά την κρίση και επιτέλους να υπάρξει και πάλι ανάπτυξη, κυρίως όμως ευημερία για όλους. Το Κίνημα Αλλαγής είναι το μόνο κόμμα που πολιτεύεται σε αυτό το πλαίσιο κι έχει ορίσει με αυτό τον άξονα τα πολιτικά διακυβεύματα και τις προκλήσεις της επόμενης μέρας των εκλογών:
- Ανασύνταξη της οικονομίας
- Αναστήλωση του κοινωνικού κράτους, του ασφαλιστικού συστήματος, της μαζικής απασχόλησης
- Αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και αξιοποίηση των γεωπολιτικών ευκαιριών στην ευρύτερη περιοχή.
Στα χρόνια της κρίσης από τη Νέα Δημοκρατία και στη συνέχεια από το ΣΥΡΙΖΑ είδαμε την πιο ανεύθυνη κι επικίνδυνη στάση που μπορούσαν να επιδείξουν. Ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτή την δεκαετή περιπέτεια και στο πρώτο μνημόνιο μάς έφερε ο Κώστας Καραμανλής και το κόμμα του, που έπειτα τυχοδιωκτικά αρνούταν συναίνεση δια του Αντώνη Σαμαρά στα Ζάππεια για να αντιμετωπιστεί η ουσία του προβλήματος.
Όσον αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο επιθυμεί να πάρει τη θέση της Δημοκρατικής Παράταξης στην ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, αρκεί να θυμίσουμε τον τρόπο που πολιτεύτηκε τα 4,5 χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία: εκφύλισε του θεσμούς (δημοψήφισμα, προσπάθεια ελέγου της Δικαιοσύνης κοκ), συγκυβέρνησε με την άκρα δεξιά με πελατειακούς όρους, εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό με απίστευτα ψέματα (σκίσιμο μνημονίου, κατάργηση ΕΝΦΙΑ κτλ), χρησιμοποίησε ρητορική μίσους για να καταλάβει την εξουσία, λοιδόρησε, πετροβόλησε, δολοφόνησε χαρακτήρες, σήκωσε τείχη ανάμεσα στους πολιτικούς, τα κόμματα, τους ανθρώπους, με μοναδικό σκοπό την εξουσία.
Οι τακτικισμοί και η πελατειακή λογική που διέκρινε και τα δύο κόμματα, γιγάντωσαν τη δημαγωγία και το λαϊκισμό, χώρισαν τους πολίτες σε ανούσια δίπολα και κλυδώνισαν τους θεσμούς κα τη Δημοκρατία μας.
Σε απάντηση όλων των παραπάνω, αρκεί να αντιπαραλάβουμε τη στάση της Δημοκρατικής Παράταξης για να ορίσουμε τι είναι προοδευτική δύναμη: το ΠΑΣΟΚ έβαλε πλάτη στα δύσκολα έναντι εκείνων που κατασκήνωσαν στις πλατείες, που προπηλάκισαν, που απείλησαν με κρεμάλες, που υποσχέθηκαν τις μαγικές λύσεις των Ζαππείων και των αντιμνημονίων, που καταψήφιζαν κάθε τι που θα πήγαινε τη χώρα ένα βήμα μπροστά, που εξέθρεψαν το τέρας του εθνολαϊκισμού, για μια χούφτα εξουσίας. Έναντι, λοιπόν, εκείνων, εμείς αναλάβαμε ολόκληρη την ευθύνη, τη δική μας και τη δική τους ευθύνη, αντιτάξαμε το εθνικό έναντι του κομματικού συμφέροντος και κρατήσαμε τη χώρα όρθια. Διότι αυτό είναι η πολιτική, όχι τα μεγάλα λόγια και οι ανέξοδες υποσχέσεις.
Το Κίνημα Αλλαγής δεν πρόκειται να αλλάξει στάση. Σε αυτό το πλαίσιο έχει συγκροτήσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη χώρα, ένα σχέδιο με ισχυρό προοδευτικό πρόσημο και πρόσωπα με την απαραίτητη πολιτική συγκρότηση, που μπορούν, που γνωρίζουν, που θα τα καταφέρουν.
Αυτό λοιπόν πρόκειται να κάνουμε αμέσως μετά τις εκλογές. Να είμαστε η υπεύθυνη αντιπολίτευση, η πρώτη εδώ και πολλά χρόνια, για να μεγαλώσει και πάλι ο χώρος, ώστε να γίνει η Δημοκρατική Παράταξη η δύναμη που θα βγάλει οριστικά τη χώρα από την κρίση, ως θεματοφύλακας της προόδου, απέναντι σε κάθε συντήρηση, είτε αυτή προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία είτε από το ΣΥΡΙΖΑ.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής στις 30 Ιουνίου 2019
