Ο κος Μητσοτάκης -ορθώς- ανέδειξε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης το θέμα του κομματικού στρατού δια του υπέρμετρου διορισμού μετακλητών υπαλλήλων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναφορές αφορούσαν στο στήσιμο ενός νέου πελατειακού συστήματος στο δημόσιο και βεβαίως στο οικονομικό κόστος των υπέρμετρων προσλήψεων. Άλλωστε, *λεφτόδεντρα* δεν υπάρχουν.
Στο 1ο διάγραμμα παραθέτω την πορεία των προσλήψεων μετακλητών επί κυβέρνησης ΝΔ, όπου από 1710 τον Ιούνιο του 2019 (οι μετακλητοί της προηγούμενης κυβέρνησης αποχωρούν αυτοδίκαια όταν φύγει το πολιτικό πρόσωπο που τους προσέλαβε – τον Απρίλιο ήταν 2.739 [σχ.1]) φτάσαμε στους 3.158, κάτι που αποτελεί εθνικό ρεκόρ καθώς είναι το μεγαλύτερο νούμερο από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.
[*Στο 2ο διάγραμμα μπορείτε να δείτε ενδεικτικά την πορεία των μετακλητών τα τελευταία 8 χρόνια]
Δεν ξέρω αν τούτο θεωρείται ηθικό, πάντως είναι σίγουρα νόμιμο διότι στον περίφημο νόμο για το επιτελικό κράτος (άρθρο 46 παρ. 6) η κυβέρνηση εισήγαγε διάταξη που έλεγε ότι ο αριθμός των μετακλητών κάθε υπουργού, υφυπουργού κλπ μπορεί να αυξάνει ανάλογα με τις ανάγκες!
Θα μπορούσε να είναι μόνο αυτό, αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Η ΝΔ ψηφίζει νόμο δίνοντας το δικαίωμα στους μετακλητούς να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης (διευθυντές, προϊστάμενοι), άρα να διαχειρίζονται εξουσία αλλά και δημόσιο χρήμα. Εν ολίγοις, ο μετακλητός λογοδοτεί στον πολιτικό που τον προσέλαβε, ενώ ταυτόχρονα απαξιώνει τη δημόσια διοίκηση και τα στελέχη της καταπατώντας κάθε αρχή αξιοκρατίας. Είναι το «εμείς είμαστε το κράτος» από την ανάποδη, τη φιλελεύθερη σκοπιά ντε.
Μήπως είναι μόνο αυτά; Όχι διότι τελικά «λεφτόδεντρα» υπάρχουν καθώς οι προσλήψεις με δημόσιες συμβάσεις αυξήθηκαν σε όλες τις κατηγορίες (ενδεικτικά για τη μεταναστευτική κρίση από 1237 τον Απρίλιο του 2019 φτάσαμε τους 2433), όπως και οι προσλήψεις προσωπικού ορισμένου χρόνου και ωρομισθίων μέσω του Κρατικού Προϋπολογισμού (57.127) και η ουρά ατελείωτη [σχ.3]
Να σημειωθεί ότι το θέμα (για το οποίο το Κίνημα Αλλαγής έκανε ερώτημα το 2019 στη βουλή και καταγγελία δια του τομέα Δ.Δ. 2020) έφερε ξανά στην επιφάνεια με δημοσίευμά της η Γερμανική εφημερίδα Tageszeitung. Στην Ελλάδα είτε «συνηθίσαμε το τέρας» είτε το κατάπιαμε -με πιάνεις;
Συνοψίζοντας:
-Ο νόμος για την αξιοκρατική και διαφανή επιλογή των διοικήσεων των δημόσιων φορέων δεν εφαρμόζεται.
-Οι μετακλητοί όχι μόνο αυξάνουν και πληθαίνουν αλλά καταλαμβάνουν και θέσεις ευθύνης στο Δημόσιο.
-Οι προϊστάμενοι στο Δημόσιο δεν βρίσκονται στη θέση ευθύνης κατόπιν κρίσης και αξιολόγησης αλλά έχουν στην πλειοψηφία τους τοποθετηθεί από την πολιτική ηγεσία του φορέα τους.
-Τα υπηρεσιακά συμβούλια λειτουργούν με αδιαφάνεια, και κομματικές επιρροές.
-Οι μετακλητοί αμείβονται πολύ περισσότερο απ’ ότι τα στελέχη του Δημοσίου με τα ίδια προσόντα [σχ 4]
Φαντάζομαι το θέμα έχουν ήδη αναδείξει όσοι ειλικρινά κόπτονται για την αξιοκρατία & τη σπατάλη δημοσίου χρήματος -αν δεν το έχουν κάνει, «να η ευκαιρία».
ΥΓ: Η σελίδα apografi.gov.gr από την οποία μπορεί κανείς να αντλεί και να επικαιροποιεί στοιχεία είναι πεσμένη εδώ και 20 μέρες. Ελπίζω να αποκατασταθεί η βλάβη διότι το ενδιαφέρον μου θα παραμείνει αμείωτο.
