Η είδηση: «ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε στην Εύη Χριστοφιλοπούλου να αναλάβει επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων».
Με αφορμή την -ακόμη μία- πρόταση της ΝΔ σε στέλεχος της κεντροαριστεράς να αναλάβει μία θέση ευθύνης, καθίσταται σαφές και στους πλέον απονήρευτους πως ο στρατηγικός σχεδιασμός του κου Μητσοτάκη είναι η επίθεση στο ΠΑΣΟΚ, με μεταγραφές μέχρι να σβήσει ο ήλιος #μπουμερανγκ
Κυνικός μα θεμιτός και συνήθης στα politics ο στόχος του, που αποσκοπεί, ως κατάληξη, να υπάρξει ένα δίπολο με τον ΣΥΡΙΖΑ καθότι τον ευνοεί απολύτως· και τούτο, διότι παραμένει κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό, εκμεταλλευόμενος κυρίως τη μονοδιάστατη αντιδραστική πολιτική της μείζονος αντιπολίτευσης.
Eν προκειμένω, βέβαια, υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα δημοκρατίας καθότι οι ανεξάρτητες αρχές γίνονται έρμαια μικροκομματικών παιχνιδιών και συρρικνώνουν την απαραίτητη σχέση εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη.
Έναντι αυτών των μεθοδεύσεων, Το ΠΑΣΟΚ αντιπροτείνει την ανοιχτή διαδικασία με υποβολή βιογραφικών έναντι του μοιράσματος θέσεων σε όποιον βολεύει στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό βέβαια, πέραν του ισχυρού συμβολισμού υπέρ της διαφάνειας/αξιοκρατίας, δίνει την δυνατότητα και σε πολίτες που επιθυμούν και έχουν τα προσόντα, να αυτοπροταθούν χωρίς να χρησιμοποιούν ως διαμεσολαβητές τα κόμματα και τις αντίστοιχες εξαρτήσεις που μπορεί να φέρει η εκάστοτε διαμεσολάβηση.
Πρόκειται επί της ουσίας περί *Αλλαγής Παραδείγματος* (κρατήστε τον όρο #Αλλαγη_Παραδειγματος -θα επανέρχομαι τακτικά με αυτόν) καθώς το σύνηθες κομματικό αλισβερίσι στις αντίστοιχες περιπτώσεις αντικαθίσταται από πραγματικά ανεξάρτητες επιλογές, όπως θα έπρεπε να είναι για να έχουμε πραγματικά ανεξάρτητες αρχές.
Το θέμα μας, λοιπόν, δεν είναι θέμα προσώπου, όπως δημόσια παρουσιάζεται και συζητείται (και για τα οποίο προσωπικά δεν αμφιβάλλω διόλου για τις ικανότητές του) -είναι θέμα αρχής. Και αφορά σε μία σαφή διαχωριστική μας γραμμή από τη ΝΔ, η οποία εμφανώς δεν πιστεύει σε μία θεσμική και αξιόπιστη κρατική λειτουργία αλλά επιλέγει τον έλεγχο ή το κομματικό της συμφέρον.
Οι Ανεξάρτητες Αρχές δεν ιδρύθηκαν για να υπηρετούν κομματικές στρατηγικές. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να ”Αλλάξει Παράδειγμα” ή έχει σκοπό να παραμείνει σε πολιτικές λογικές και μεθοδεύσεις που την έχουν οδηγήσει σε αλλεπάλληλες χρεοκοπίες.
Ο κος Μητσοτάκης πετυχαίνει δύο τρυγόνια με το αντιθεσμικό του σμπάρο: αποδομεί ακόμη περισσότερο το κόμμα του και ισχυροποιείται ο ίδιος (απορίας άξια η παθητικότητα των στελεχών ΝΔ), ενώ παράλληλα σέρνει τους υποτιθέμενους φιλελεύθερους και όψιμους μητσοτακικούς να εξηγούν και να τεκμηριώνουν -με μία θεσμική τυφλότητα- ακόμη και τις ιδιοτελείς πολιτικές του επιλογές.Ο ίδιος έχει επιλέξει να κυβερνήσει μία Ελλάδα κτήμα του· θα μας βρει απέναντι σε αυτό.
