Διαφωνώ με κάθε προσβλητικό χαρακτηρισμό αυτών που έχουν αποφασίσει μετακίνηση στον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ. Κάποιοι το έκαναν για τις ιδέες τους και τούτο είναι πολιτική πράξη, άλλοι για να ικανοποιήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, συμφέροντα ή έστω για οικονομικούς λόγους. Καθείς κρίνεται -καθείς επίσης αναλαμβάνει και την προσωπική ευθύνη της επιλογής του.
Η πολιτική συζήτηση όμως πρέπει να γίνει και επί αυτής στοχεύω με το συγκεκριμένο κείμενο:
-Γιατί, λοιπόν, επιλέγω να είμαι με το Κίνημα Αλλαγής;
-Έχει νόημα η ύπαρξή του ή επικαλύπτεται πολιτικά από τα 2 άλλα κόμματα και είναι μονάχα ένας μηχανισμός επιβίωσης;Ας δούμε τα πολιτικά ζητήματα που μας αφορούν και διαδραματίζονται από την 7η Ιουλίου (ημέρα εθνικών εκλογών) και έπειτα.
[Όπου α-ΝΔ, β-ΣΥΡΙΖΑ, γ-Κίνημα Αλλαγής]
1) Άσυλο πανεπιστημιακό:
α) Η κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι τραγική. Γιάφκες, βία, παρεμπόριο, μη ελεύθερη διακίνηση ιδεών καθώς μία κατηγορία ”στιγματισμένων” πολιτικών και επώνυμων πολιτών δεν δύνανται να εισέλθουν και να εκφέρουν άποψη.
Η ΝΔ εκτιμά πως αυτό λύνεται δια της επιβολής και προάγει έναν νόμο που δημιουργεί ένα αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο, δίνοντας τη δυνατότητα στην αστυνομία να κάνει ακόμη και περιπολίες εντός, ή αλλιώς, εξομοιώνοντας το πανεπιστήμιο με την πλατεία.
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται την άποψη να παραμείνουν όλα ως έχουν και δεν προτείνει καμία λύση για την υπάρχουσα τραγική κατάσταση εντός των πανεπιστημίων.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής προτείνει παρέμβαση της αστυνομίας σε κάθε αξιόποινη πράξη (βελτιώνοντας το Ν. Διαμαντοπούλου καθώς η παρέμβαση δεν θα έχει πρυτανικό φίλτρο) και μη είσοδο της αστυνομίας ή αστυνόμευση του χώρου για οποιοδήποτε άλλο λόγο.
2) Μεταναστευτικό-Προσφυγικό:
α) Η ΝΔ τηρεί υπεύθυνη στάση, ερχόμενη σε αντίθεση με τη βάση της και αυτό πρέπει να της πιστωθεί θετικά διότι πληροί προυποθέσεις εθνικής συναίνεσης, παρά τα διαχειριστικά λάθη και την αντίφαση με τον προεκλογικό της δημόσιο λόγο. Εισάγει νόμο ο οποίος περιλαμβάνει επί της αρχής ενσωμάτωση ευρωπαικών οδηγιών και επίσπευση διαδικασιών για το άσυλο (πεδίο κριτικής είναι τα ανακοινωθέντα κλειστά κέντρα τα οποία εμπεριέχουν αδιάκριτη κράτηση).
β)Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί τυφλή αντιπολίτευση του διχασμού σε ένα εθνικό θέμα, καταψηφίζει επί της αρχής χωρίς να αντιπροτείνει και χωρίς βεβαίως να έχει αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία επί των χρόνων διακυβέρνησής του.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής υπερψηφίζει επί της αρχής και καταψηφίζει σημεία που αφορούν καταπάτηση ή περιορισμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων (όπως πχ η 36μηνη κράτηση).
3) Χρεώσεις Τραπεζών:
α) η ΝΔ δεν αντιδρά στις υπερβολικές χρεώσεις που ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα από τις 4 τράπεζες και αφορούν ανέξοδες υπηρεσίες. Κατόπιν παρέμβασης του Κινήματος Αλλαγής, ο κος Μητσοτάκης καλεί τους 4 τραπεζίτες για να τους συναιτίσει, κάτι που συνιστά θεσμικό ατόπημα καθώς ο ΠΘ αναγνωρίζει την ύπαρξη καρτέλ και την ευθύνη έχει η επιτροπή ανταγωνισμού.
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει καμία αναφορά. Πιθανώς, έναντι της υπεύθυνης αντιπολίτευσης προέχει η πορεία προς το λαό, παρότι αυτές οι χρεώσεις πλήττουν ευθέως τον λαό. Εν προκειμένω, και σε ένα θέμα αμιγώς ταξικό, η αντιπολίτευση είναι μηδενική.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής αναλαμβάνει μία υποδειγματική και συντονισμένη πολιτική πρωτοβουλία, με ερώτηση στη βουλή και κατόπιν στην ευρωβουλή, ενώ ορίζει συνάντηση με την επιτροπή ανταγωνισμού από την οποία η κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία ζήτησε την παρέμβασή της για τις ανεξέλεγκτες *ταυτόχρονες* χρεώσεις.
4) Ψήφος των αποδήμων:
α) Η ΝΔ ορθώς αναλαμβάνει πρωτοβουλία για άσκηση του δικαιώματος ψήφου των αποδήμων από απόσταση, ενώ υποχωρεί στην επιστολική ψήφο για να επιτύχει τις 200 ψήφους με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΚΕ (ορθώς το ΚΚΕ υπέρ της ψήφου, κακώς βάζει ζήτημα νοθείας επί της επιστολικής ψήφου).
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με το νόμο στο σύνολό του και μάλιστα ο κος Τσίπρας αναφέρει σε ομιλία του πως το δικαίωμα της ψήφου υπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες! Το αίτημα για ψήφο των ελλήνων του εξωτερικού ανήκει στο δικαιωματικό πεδίο και πιο συγκεκριμένα είναι ζήτημα προσβασιμότητας. Εν ολίγοις, είναι ένα κατ΄εξοχήν αριστερό αίτημα στον άξονα αριστερά/δεξιά και μάλιστα παλαιότερο αίτημα της αριστεράς.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής τοποθετείται υπέρ με 3+1 προυποθέσεις χωρίς αυτές να συνιστούν θέσφατο και με κύρια διάθεση τη δυνατότητα ψήφου των αποδήμων με επιστολική ψήφο. Εδώ, σημειώνω ότι ζητήματα προσβασιμότητας έχουν λυθεί εντός της χώρας, με κάλπες ετεροδημοτών, για όσους αδυνατούν να μετακινηθούν, κυρίως για οικονομικούς ή εργασιακούς λόγους.
5) Γενικοί Γραμματείς:
α) Η ΝΔ αποφασίζει αμιγώς κομματικές επιλογές, ορίζοντας το πώς αντιλαμβάνεται το επιτελικό κράτος.
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε το ίδιο· και στη θεσμική παρέμβαση της τρόικα με τον Ν. 4369/2016 περί αποκομματικοποίησης της δημόσιας διοίκησης σκέφτηκε κάθε τέχνασμα παράκαμψής του, προκαλώντας την έλευση Γαλλικής εταιρίας για να αναλάβει την αξιολόγηση.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής είναι το μόνο κόμμα της μεταπολίτευσης με θεσμικό ιστορικό αποτύπωμα στην αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης και τοποθετήθηκε με αντίστοιχο πνεύμα στο θέμα των ΓΓ.
6) Συνταγματική αναθεώρηση:
α)Η ΝΔ διέπεται από εργαλειακή σκοπιμότητα και αντιδρά στον συνταγματικό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ μπλοκάροντας -δυστυχώς- μία γενναία συνταγματική αναθεώρηση. Επιγραμματικά και επί της παρούσης, στο θέμα εκλογής προέδρου αφαιρεί κάθε συναινετική πτυχή ενώ στις Ανεξάρτητες Αρχές μετατρέπει τα 4/5 της διάσκεψης των προέδρων για τα μέλη των ΑΑ σε 3/5 (η διάσκεψη αποτελείται από 23 άτομα, από 18 ψήφους πάμε στους 14 -τούτο σημαίνει δυνατότητα ντιλαρίσματος μεταξύ κομμάτων και όχι πρόσωπα ευρείας αποδοχής).
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ διέπεται από ανέξοδη ιδεοληψία, καθώς είχε ξεκινήσει αντισυνταγματικά με την επιτροπή για το σύνταγμα (Κιμούλης, Μίχαλος κτλ) το 2016 κ επέλεξε να αναθερμάνει την αναθεώρηση σε προεκλογικό χρόνο μονάχα για να διαχωρισθεί ιδεολογικά από τους ΑΝΕΛ. Επίσης, έκανε δώρο τον μονοκομματικό πρόεδρο, ενώ επιτέθηκε με fake news έναντι του Κινήματος Αλλαγής για το νόμο περί διακρίσεων, από φιλικά σε κείνον μέσα ενημέρωσης αλλά και θεσμικά κομματικά χείλη, χωρίς να αναιρεί τη δράση αυτή· κάτι θλιβερό και καταδικαστέο.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής προτάσσει θεσμική υπευθυνότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της συνταγματικής αναθεώρησης.
7) Διοικήσεις Νοσοκομείων:
α) Η ΝΔ διορίζει οριζόντια και κομματικά διοικητές σε όλη τη χώρα. Δεν έχει προβεί σε καμία θεσμική παρέμβαση αποκομματικοποίησης κατά το παρελθόν. Θυμίζω αντίστοιχα, επί υπουργείας Αδώνιδος Γεωργιάδη έχουμε παρέμβαση της τρόικα για το ίδιο θέμα και μπαίνουν βασικά κριτήρια (εντοπιότητα, συναφή πτυχία, κοινωνική αναφορά).
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ δρα παρόμοια και καταγγέλλει τη ΝΔ, πιθανώς επειδή θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση της.
γ) Το Κίνημα Αλλαγής έχει πάρει 2 θεσμικές πρωτοβουλίες στο παρελθόν (επί Σημίτη με Αλέκο Παπαδόπουλο και επί ΓΑΠ με opengov) ενώ καταθέτει ξανά πρόταση που αφορά ανοιχτές διαδικασίες, ακομμάτιστη θητεία και αξιολόγηση.
8 ) Και μεταξύ άλλων, για να μη μακρηγορώ άλλο, αντίστοιχα, για το θέμα των κόκκινων δανείων, το γραφείο ΠΘ στη Θεσνίκη, εργασιακά κτλ, υφίσταται ο διαχωρισμός σε α, β, γ.
Στον παραπάνω διαχωρισμό με τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει κανείς, εμένα με καλύπτει η θέση (γ). Δηλαδή η θέση του Κινήματος Αλλαγής σε κάθε πολιτικό γεγονός της παρούσας πολιτικής περιόδου. Λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι δεν υπάρχει το κοινό ιδανικό κόμμα για τον καθένα από εμάς και βεβαίως τις όποιες αστοχίες, διαφωνίες και παραλείψεις.
Όπως εύστοχα έχει πει ένας καλός μου φίλος, η πολιτική δεν είναι μία στατική κατάσταση παρατήρησης, δηλαδή έχει 36 βαθμούς κελσίου άρα έχει ζέστη έξω. Ή για να κάνω τον παραλληρισμό, έχει κάποιος 32% ως εκλογικό ποσοστό, άρα αυτός είναι ο προοδευτικός πόλος.
Η πολιτική είναι έκφραση ιδεών, είτε έχεις 3 είτε 33%. Ας κάνει καθείς τον δικό του διαχωρισμό (διότι κάθε παράθεση διέπεται από υποκειμενικότητα) και ας διαπιστώσει ποιος πραγματικά τον εκφράζει, με τα λάθη ή τις παραλείψεις του. Τα υπόλοιπα είναι απολιτικές σκιαμαχίες και η μόνη απάντηση είναι να κινείσαι πολιτικά εμπροσθοβαρώς.
Υ.Γ.: Και μία σημείωση περί ”γενιτσαρισμού” /
-Είναι πολιτικοί ή πολίτες που μετακινούνται σε άλλα κόμματα γιατί εκφράζονται περισσότερο από αυτά -καλώς πράττουν, κόμματα είναι, όχι δόγματα.
– Είναι πολιτικοί η πολίτες που μετακινούνται από ιδιοτέλεια. Διαφωνώ μαζί τους -but that is life.
-Είναι πολιτικοί ή πολίτες που φεύγουν και υβρίζουν ή εχουν σκοπό να εξαφανίσουν όλους εμάς που μείναμε πίσω και προσπαθούμε, κάποιοι δε δήθεν προοδευτικοί μας προσδιορίζουν και ως δεξιούς. Άνθρωποι με μίσος ή μένος, οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν (ενώ δεν χρειάζεται, ούτε είναι αναγκαίο) μία δική τους επιλογή -αυτούς τους λυπάμαι.
