3 είναι τα πιο συχνά ερωτήματα που δέχομαι αυτή την πολιτική περίοδο.
Σε αυτά θα προσπαθήσω να απαντήσω στο 1ο μέρος της ομιλίας μου.
‘’Γιατί με το ΚΙΝΑΛ;’’
Α)ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
1) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η αλλαγή του 1981 ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Ο φόβος να μιλήσεις ελεύθερα,
η δυσκολία να διαβάσεις αυτό που θέλεις,
η σύνδεση της εργασίας με το πολιτικό σου φρόνημα,
η ανισότητα τού να είσαι γυναίκα,
οι μη προνομιούχοι, οι πολίτες εκτών των τειχών,
οι 2 Ελλάδες, η δική τους και η δική μας,
Έλαβαν τέλος.
δεν τα άλλαξε ο χρόνος, οι ξένοι, οι θεικές δυνάμεις.
Εμείς τα αλλάξαμε, η παράταξή μας.
2) ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ
Ανάπτυξη, υποδομές, Ισχυρή Ελλάδα διεθνώς
Ένταξη στον ισχυρό πυρήνα του ευρώ
Μεγάλα έργα (μεγάλες εθνικές αρτηρίες, Ρίο-Αντίριο, μετρό)
Ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ
3) ΜΕΓΑΛΕΣ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ /ΥΠΕΡ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ-ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΩΝ.
Παιδεία: Νόμος-πλαίσιο
Υγεία: Ηλ. Συνταγογράφηση, ΕΟΠΥΥ
Κράτος: Διαύγεια, Opengov
Αυτοδιοίκηση: Καλλικράτης
Οικονομία: Θεσμός οικονομικού εισαγγελέα/Αρχή καταπολέμησης του μαύρου χρήματος / ΕΛΣΤΑΤ
το άνοιγμα 150 «κλειστών» επαγγελμάτων
Πράσινη ανάπτυξη
Νόμος για τους μετανάστες.
Β) ΕΥΘΥΝΗ
Είμαστε η παράταξη που βάλαμε πλάτη στα δύσκολα
Έναντι εκείνων που κατασκήνωσαν στις πλατείες
Έναντι εκείνων που προπηλάκισαν, που απείλησαν με κρεμάλες
Έναντι εκείνων που υποσχέθηκαν τις μαγικές λύσεις των Ζαππείων και των αντιμνημονίων
Έναντι εκείνων που καταψήφιζαν κάθε τι που θα πήγαινε τη χώρα ένα βήμα μπροστά
Έναντι εκείνων που εξέθρεψαν το τέρας του εθνολαϊκισμού,
για μια χούφτα εξουσίας.
Έναντι, λοιπόν, εκείνων,
εμείς αναλάβαμε ολόκληρη την ευθύνη,
τη δική μας και τη δική τους ευθύνη μαζί
αντιτάξαμε το εθνικό έναντι του κομματικού συμφέροντος
και κρατήσαμε τη χώρα όρθια.
Διότι αυτό είναι η πολιτική.
Δεν είναι μεγάλα λόγια και ανέξοδες υποσχέσεις
Η πολιτική είναι ευθύνη. ΕΥΘΥΝΗ.
Γ) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Είμαι με το Κίνημα Αλλαγής διότι έχει ολοκληρωμένη πρόταση για τη χώρα.
Έχει ένα σχέδιο με ισχυρό προοδευτικό πρόσημο.
Και έχει τα πρόσωπα με την απαραίτητη πολιτική συγκρότηση,
Τα πρόσωπα που μπορούν, που γνωρίζουν, που τα καταφέρνουν.
Δ) ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Είμαι εδώ,
Γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να πιάσουμε το νήμα ξανά από την αρχή
Γιατί δεν μπορώ να φεύγω στα δύσκολα
Και ας μην ήταν καθόλου εύκολο αυτό για μένα
Γιατί συγκρούστηκα με όσους αγαπώ
Υπερασπιζόμενος, όμως, αυτά που πιστεύω.
2ο ερώτημα: ‘’Σε τι διαφωνείς με τον ΣΥΡΙΖΑ;’’
1)ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΘΕΣΜΟΙ
Εκφύλισε τη δημοκρατία και τους θεσμούς
-δημοψήφισμα
-αριθμός καναλιών
-διορισμός Θάνου (πρόεδρος Αρείου Πάγου στη 1 τη νύχτα, υπηρεσιακή ΠΘ, άμισθη σύμβουλος ΠΘ, Πρόεδρος Ε.Ανταγωνισμού)
-Προσπάθεια ελέγχου δικαιοσύνης με κο Παπαγγελόπουλο (Novartis-ΚΕΛΠΝΟ)
-κομματικό κράτος: τριπλασιασμός θέσεων μετακλητών συμβούλων, διορισμοί συγγενών σε θέσεις συμβούλων, φωτογραφικές διατάξεις στις Προκηρύξεις Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων, προκήρυξη θέσεων δημοσίου εκτός ΑΣΕΠ
-Τροπολογίες-πλυντήρια και ρουσφέτια πριν τη διάλυση της βουλής
2)ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
-Συγκυβέρνηση με ΑΝΕΛ
-Συνεργασία με Καραμανλική δεξιά
-σχέση ελέγχου και όχι ελευθερίας με τους πολίτες (εξαρτώμενοι πολίτες -ψηφοδέλτιο/συνταξη)
Ένα κυνικό συνονθύλευμα, ακόμη και τώρα, χωρίς ιδεολογία.
3)ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ
Εξαπάτησε τον ελληνικό λαό με απίστευτα ψέμματα, όπως το σκίσιμο του μνημονίου, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κτλ
Έκανε ακριβώς τα αντίθετα
4)ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Χρησιμοποίησε ρητορική μίσους να καταλάβει την εξουσία
Λοιδόρησε, στιγμάτισε, εξύβρισε, πετροβόλησε, δολοφόνησε χαρακτήρες
Χρησιμοποιώντας fake news και ρητορική μίσους
Σήκωσε τείχη ανάμεσα στους πολιτικούς, τα κόμματα, τους ανθρώπους,
Με μοναδικό σκοπό την εξουσία.
‘’Και η ΝΔ;’’
Το 2009 χρεοκόπησε τη χώρα (4-πλό έλλειμμα σε χρέος, δημοσιονομικό έλλειμμα, έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, έλλειμμα αξιοπιστίας-greek statistics)
Tην ίδια χρονιά δραπέτευσε από την κυβέρνηση, για να αποφύγει την ευθύνη των πολιτικών της
Το 2010 καταψήφισε τη μοναδική λύση σωτηρίας.
Το 2011 εισήγαγε στη δημόσια συζήτηση την ουτοπία των Ζαππείων
Την ίδια χρονιά εκβίασε τον ΠΘ της χώρας να παραιτηθεί για να υπερψηφίσει το PSI
Το 2012 οδήγησε τη χώρα σε αχρείαστες εκλογές (λεφτά με τα αεροπλάνα).
Την ίδια χρονιά δημιούργησε από τα σπλάχνα της τους ΑΝΕΛ (αντιμνημονιακή ρητορεία > 10,7%).
Κατά την κυβέρνησή της:
Αποδόμησε το νόμο Διαμαντοπούλου για την παιδεία (ψηφισμένος από τα 4/5 της βουλής)
Χρησιμοποίησε το 4-2-1, και με δική μας ευθύνη.
Άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με την Χρυσή Αυγή.
Έκλεισε τη δημόσια τηλεόραση με πρωτοφανή τρόπο.
Αυτή είναι η ΝΔ.
Εκφραστές της συντήρησης και του αναχρονισμού,
Που, παρά το προσωπείο σύγχρονης πολιτικής αντίληψης του Κυριάκου Μητσοτάκη,
εξαντλείται σε life style συμπεριφορά
ενώ την ίδια ώρα συχνωτίζεται με ακροδεξιά σταγονίδια.
Οι επιλογές του κόμματος του κ. Μητσοτάκη ήταν αυτές που καταρράκωσαν την αυτοπεποίθηση ενός ολόκληρου λαού,
τον έκαναν μοιρολάτρη σαστισμένο μπροστά στον απόλυτο εκτροχιασμό,
ανήμπορο να αντιμετωπίσει τη μοίρα του.
Και σήμερα, όλη η Ελλάδα ξαναγίνεται μπλε. Η παράταξη που μας χρεοκόπησε έρχεται ξανά να μας σώσει.
Όχι άλλοι σωτήρες. Γκώσαμε.
……………………………………………………..
Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται σε παρατεταμένη κρίση.
Και δεν είναι κρίση οικονομική αυτή που βιώνουμε (400 δις, περισσότερα από Αφρική),
Είναι κρίση πολιτική, πολιτισμική, αξιακή, θεσμική,
Είναι κρίση της δημοκρατίας.
Μίας δημοκρατίας που ολοένα κλείνει, ολοένα λιγοστεύει,
Αφήνοντας διαρκώς πολίτες εκτός των τειχών
Στο πολιτικό περιθώριο (μη συμμετοχή σε κόμματα/εκλογές)
Στο οικονομικό περιθώριο (ανεργία, brain drain, αγροτιά)
Στο κοινωνικό περιθώριο (χρήστες ουσιών, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι),
Αυτοί που βρίσκουν την ευκαιρία μεταναστεύουν, αυτοί που μπορούν.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στις σκιές.
(ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)
Θεσμοί όπως τα κόμματα, τα συνδικάτα, τα πανεπιστήμια, η δικαιοσύνη, έχουν κλείσει, έχουν απολέσει την αξιοπιστία τους και την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Στα πανεπιστήμια επικράτησε ο νεποτισμός, η κληροδοσία των εδρών, η οικογενειοκρατία.
( από τους 711 υπηρετούντες διδάσκοντες στην ιατρική σχολή οι 97 -το ακριβές ποσοστό είναι 13,6%- είναι παιδιά, γαμπροί, σύζυγοι, ανίψια και αδέλφια παλαιών καθηγητών. σε πολλά τμήματα ΑΕΙ το ποσοστό αυτό φθάνει και το 80%.)
Στα νοσοκομεία οι κομματικοί διοικητές ξεπληρώνουν τον διορισμό τους με ρουσφέτια,
Οι ιατροί εξαρτώνται από τους διευθυντές-τσιφλικάδες,
οι νοσηλευτές μετακινούνται με βάση τις πολιτικές τους γνωριμίες.
Το τραπεζικό σύστημα δανείζει με εύνοια.
Στο ελληνικό κοινοβούλιο επικρατούν παρωχημένες κατεστημένες συντεχνιακές αντιλήψεις,
όπως το άσυλο, όχι ως προστασία λόγου και ψήφου αλλά για ποινικά παραπτώματα,
όπως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών,
όπως οι συντάξεις.
Στη δικαιοσύνη η ανεξαρτησία έχει εξαρτήσεις, καθότι παρεμβαίνουν οι κυβερνήσεις στις τοποθετήσεις ανωτάτων δικαστικών.
Όλα αυτά τα κλειστά συστήματα που περιγράφω δημιουργούν ένα πελατειακό πλέγμα που ασθενεί τη δημοκρατία,
έχει τον πολίτη εξαρτημένο, ελεγχόμενο, κατευθυνόμενο.
Ο πολίτης ψηφίζει με ανταλλάγματα,
τον ιατρό που παρέκαμψε τη λίστα για να τον χειρουργήσει,
τον δημοτικό σύμβουλο που του έβαλε το παιδί στον παιδικό σταθμό της επιθυμίας του,
τον εφοριακό που του έκανε τη ρύθμιση,
τον διοικητή νοσοκομείου που τον μετακίνησε σε ευνοϊκό τμήμα,
τον πανεπιστημιακό που του έδωσε το διδακτορικό,
τον νομικό που του κέρδισε την υπόθεση εκμεταλλευόμενος κάποιο δικαστικό κύκλωμα,
τον δντη συγκοινωνιών που τον βοήθησε να πάρει το δίπλωμα,
τον αστυνομικό διευθυντή που του έδωσε τις πινακίδες ή του μείωσε το πρόστιμο,
το κομματικό στέλεχος που τον έβαλε στη γραμμή για να εκλεγεί,
τον αποτυχημένο δήμαρχο διαμέσου του συγγενή του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου,
τον βουλευτή που τον τοποθέτησε στα διόδια, με 2 πτυχία και μεταπτυχιακό κορνίζα.
Όλα αυτά είναι παραδείγματα που τα ζούμε πιο έντονα στον τόπο μας, το Κιλκίς, όπου η συντήρηση είναι κυρίαρχη.
Στις δε πρόσφατες δημοτικές εκλογές μετέτρεψαν ακόμη και τις εκκλησίες σε εκλογικά κέντρα.
Και σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν ευθύνεται ο πολίτης.
Δεν ισχύει το όλοι μαζί τα φάγαμε.
Ο πολίτης αναγκάζεται.
Η πολιτική είναι αυτή που οφείλει να δώσει τις λύσεις, με δίκαιο τρόπο.
Ζητούμενο για την πελατειακή δημοκρατία που βιώνουμε δεν είναι η περισσότερη έκταση (βλέπε δημοψηφίσματα, απλή αναλογική),
αλλά το βάθος και η ποιότητα που απαιτείται ώστε να απελευθερωθεί ο πολίτης από τις πελατειακές εξαρτήσεις
και να ψηφίσει με πολιτικά κριτήρια και μόνο, σε κάθε διαδικασία.
Να πάψει η πολιτική να είναι μία ατελείωτη συνδιαλλαγή, ένα μεγάλο παζάρι.
Τούτο συνεπάγεται θεσμική πολιτική σύγκρουση με όλα τα κλειστά συστήματα που σας περιγράφω
και άνοιγμα των πολιτικών και οικονομικών θεσμών της χώρας.
(ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)
Όμως, η δημοκρατία, πέρα από πελατειακή, είναι και βαθιά διχαστική.
Λειτουργεί ως ένα δίπολο χωρίς κοινές τομές, ως 2 επάλληλες σφαίρες,
όπου η μία δεν επικοινωνεί με την άλλη,
ότι η μία προσπαθεί να κατισχύσει της άλλης,
στρατολογώντας πολίτες, κόμματα και ΜΜΕ σε έναν ανηλεή αγώνα επικράτησης
μέσω ενός δημοκρατικού στοιχείου, των εκλογών.
Χρειαζόμαστε κοινούς τόπους.
Φιλανδία – παιδεία
Εσθονία – Ηλεκτρονική Δημοκρατία
Πορτογαλία – Εξαγωγές.
Να συμφωνήσουμε σε όσα μπορούν να πάνε τη χώρα μπροστά.
Αλλιώς, η συμμετοχή των πολιτών παύει να είναι ωφέλιμη για τη Δημοκρατία,
γιατί η συμμετοχή των πολιτών περνά μέσα από τη στρατολόγηση στη μία ή την άλλη άποψη.
Η ανοιχτή κοινωνία προϋποθέτει κινητικότητα ιδεών, όχι περιχαράκωση,
συνειδητοποίηση και όχι στράτευση στο ένα ή το άλλο κλειστό σύστημα.
Γιατί τότε δεν μιλάμε για ενεργούς πολίτες, αλλά για απολογητές ενός καχεκτικου ανταγωνισμού.
Κι αυτός ο καχεκτικος ανταγωνισμός δημιουργεί αισθήματα φοβίας, άμυνας, έλλειψης αυτοπεποίθησης ενώπιον του κινδύνου.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, διανύουμε μία νέα εποχή, μία νέα πολιτικοοικονομική περίοδο. Με τα θετικά και τα αρνητικά της.
Από τη μία πλευρά ορθώνεται ένας ανοιχτός διασυνδεμένος κόσμος, όπου ανθούν οι τοπικές/εθνικές/υπερεθνικές κοινότητες, με βάση την επιστήμη, την τέχνη, τη διασκέδασή μας.
Η πληροφορία και οι νέες τεχνολογίες κυριαρχούν.
Αλλάζει ο τρόπος που:
σκεφτόμαστε
εργαζόμαστε
διασκεδάζουμε
σχετιζόμαστε.
Και η εξέλιξη τρέχει με γοργούς ρυθμούς, χωρίς να λογαριάζει την ισότητα, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Από την άλλη πλευρά, η αδυναμία προσαρμογής στις μεγάλες αλλαγές, μάς οδηγεί σε περισσότερες ανισότητες,
στον φόβο, στον εγκλωβισμό, και εν τέλει στο σήκωμα των τειχών,
δηλαδή την επιστροφή στο χθες.
Μονάχα που τα τείχη δεν εξασφαλίζουν την ασφάλεια.
Ο φόβος δεν αντιμετωπίζεται με περιορισμούς.
Και τα προνόμια δεν οδηγούν στην ατομική μας ευημερία.
Η δημοκρατία δεν πρέπει να γίνει ούτε στιγμή το εμπόδιο στην ανθρώπινη εξέλιξη.
Θα είναι σαν να ανατινάζουμε σχολεία ή νοσοκομεία.
Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει από το μέλλον να έρθει.
Η δημοκρατία πρέπει να παραμείνει η μητέρα των πολιτικών και ανθρώπινων μας αξιών: της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ξέρω πώς αισθάνεστε, πώς αισθανόμαστε. Κουρασμένοι, απελπισμένοι, αδύναμοι.
Ξοδέψαμε δυνάμεις, κάναμε λάθη, χάσαμε έδαφος.
Κρατήσαμε μονάχα την ευθύνη. Αυτή κανείς δε μπορεί να μας την πάρει. Με κόστος.
Σήμερα, καλούμαστε να νικήσουμε το αδύνατο.
το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν. Θα το κάνουμε και τώρα.
Βολεύει η απόσταση από την εξουσία. Να βρεθούμε ξανά γύρω από τις ιδέες μας.
Να ενώσουμε δυνάμεις. Να γίνουμε ξανά η κυρίαρχη προοδευτική πολιτική δύναμη.
Ιδίως, εδώ, στο Κιλκίς.
Που, πριν 1 χρόνο πριν μας είχαν ξεγραμμένους.
Όμως είμαστε παρόντες.
Διεκδικούμε την έδρα.
Και θα διεκδικήσουμε περισσότερα.
Όλοι μαζί. Ενωμένοι, σαν μία γροθιά.
Γιατί μπορούμε περισσότερα.
Γιατί μπορούμε να κάνουμε την πολιτική ανατροπή.
Γιατί η πραγματική πολιτική βρίσκεται εδώ. Είναι στον δικό μας χώρο. Είναι στο κίνημα αλλαγής.
