Στον επισυναπτόμενο πίνακα παραθέτω το μέσο όρο των δημοσκοπικών εταιριών με αναγωγή (όπου δεν γίνεται για επιστημονικούς λόγους από την αντίστοιχη εταιρία, παρατυπώ με αναγωγή επί των αναποφάσιστων). Ενδεικτικά και ως προς το Κίνημα Αλλαγής (ΠΑΣΟΚ), το Σεπτέμβριο βρίσκεται στο 8%, το Νοέμβριο στο 11,2% (αφορά το διάστημα μετά την απώλεια της Φώφης Γεννηματά και την έναρξη του προεκλογικού αγώνα για την Προεδρία του Κινήματος) και τον Δεκέμβριο-Ιανουάριο στο 15,7%(δηλ την περίοδο μετά από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη). Αυτό πρακτικά αποτελεί διπλασιασμό των εκλογικών ποσοστών του ΚΙΝΑΛ.
Εστιάζοντας στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis, η εκτίμηση της εταιρείας στο 18,5% είναι η υψηλότερη όλων, ενώ ήταν η πρώτη που κατέγραψε ήδη από τον Οκτώβριο(10,9%) και τα μέσα Νοεμβρίου(12,8%) τη μεγάλη άνοδο του ΚΙΝΑΛ.Τα στοιχεία δείχνουν το ΚΙΝΑΛ να επικρατεί στους ψηφοφόρους που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντρώοι (29,5) τόσο της ΝΔ(26,0) όσο και του ΣΥΡΙΖΑ(11,1), ενώ μειώνει σημαντικά την διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ στους Κεντροαριστερούς (27,8 προς 43,6). Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αφορά στη δυνητική ψήφο, δηλαδή σε αυτούς που θα μπορούσαν να ψηφίσουν ένα κόμμα· το Κίνημα Αλλαγής φτάνει πλέον το 49% (από 35%), προσπερνώντας ακόμη και τη ΝΔ(47%), ενώ βρίσκεται πλέον αρκετά μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ (35%). Κρατήστε λοιπόν ως επιπλέον στοιχείο και πέραν του διπλασιασμού, ότι ο ένας στους δύο Έλληνες θα μπορούσε να ψηφίσει το Κίνημα Αλλαγής στις επόμενες εκλογές (αν αυτές διεξάγονταν τώρα).
Το τρίτο ενδιαφέρον στοιχείο -και παρά τους διθυράμβους των περισσοτέρων ΜΜΕ περί απόλυτης κυριαρχίας του κου Μητσοτάκη- βρίσκεται στο διάγραμμα των δημοσκοπήσεων από το 2019, στο οποίο η ΝΔ έχει συγκριτικά το χαμηλότερο καταγραφόμενο ποσοστό. Παρά την προσπάθεια δημιουργίας κλίματος, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και επισημαίνουν το πραγματικό πρόβλημα μίας πορείας που τείνει να αποκτήσει φθίνοντα ρυθμό (η αποτίμηση διαχείρισης της πανδημίας θα παίξει σημαντικό ρόλο και εκεί πλέον η εικόνα έχει αντιστραφεί για την κυβέρνηση).
Συνοψίζοντας, το πολιτικό σκηνικό στη χώρα αποκτά εκ νέου δυναμικά χαρακτηριστικά και κατά συνέπεια μεγάλο ενδιαφέρον. Ως προς το κόμμα μου, δημιουργούνται οι -τουλάχιστον ελάχιστες- προϋποθέσεις ενός come back που μπορεί να αποδειχθεί ιστορικής σημασίας για το χώρο και τη χώρα. Προσωπικά, είμαι εγκρατής και προσγειωμένος. Πιστεύω ακράδαντα ότι η πολιτική δουλειά είναι αυτή που μπορεί να φέρει αποτελέσματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πλέον, όμως, η ενδεχόμενη επιστροφή του Κινήματος Αλλαγής δεν αφορά ένα wishful thinking κάποιων ημίτρελων (εμού συμπεριλαμβανομένου). Τα δεδομένα είναι υπαρκτά και μη αμφισβητήσιμα. Στο χέρι μας είναι.
