Παρακολουθώ κ γω την υπόθεση της Ηριάννας χωρίς να έχω τις απαραίτητες νομικές γνώσεις -έχοντας όμως την αγωνία του πολίτη και ως αφετηρία το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Το πρώτο που πιστεύω είναι ότι εφόσον τα ενοχοποιητικά στοιχεία επί των οποίων πάρθηκε η πρωτόδικη απόφαση εγείρουν ερωτηματικά ως προς την αξιοπιστία τους, είναι μία υπόθεση που θα πρέπει να μας αφορά όλους.
Το δεύτερο που δεν καταλαβαίνω διαβάζοντας την υπόθεση από τα δημοσιεύματα, είναι γιατί δεν δόθηκε η δυνατότητα αναστολής εκτέλεσης της ποινής μέχρι το εφετείο. Τα αμφιλεγόμενα αποδεικτικά στοιχεία και η συνολική στάση της κατηγορούμενης μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης συνηγορούν υπέρ της αναστολής.
Σε περίπτωση που καθείς με παραπέμψει στην άγνωστη για μένα δικογραφία και την αυθαιρεσία των συμπερασμάτων μου, θα αντιπροτείνω τη δημοσίευση των δικαστικών αποφάσεων και τη δυνατότητα πρόσβασης όλων, ώστε να μπορούμε να κρίνουμε (αποτελεί πρόταση του εξαίρετου καθ. συντ. δικαίου κου Τσακυράκη με την οποία συμφωνώ). Η λογική ”δε γνωρίζεις, μη μιλάς” είναι εκτός του πλαισίου μίας ανοιχτής συμμετοχικής δημοκρατίας που πολιτικά διεκδικώ. Θέλω να γνωρίζω.
Το τρίτο που καταλαβαίνω από συζήτηση με έγκριτους νομικούς, είναι ότι η χθεσινή αίτηση αποφυλάκισης ουδόλως συνδέεται με το περιεχόμενο της υπόθεσης. Τούτο σημαίνει πως είναι αδιάφορο αν είναι ο κατηγορούμενος ένοχος ή αθώος. Εξετάζεται μόνο αν η παραμονή στη φυλακή προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη και, σύμφωνα με το νόμο ( ; ), η συνέχεια του διδακτορικού της δε συνιστά ανεπανόρθωτη γι᾽ αυτήν βλάβη. Προφανώς μία 2η αίτηση αποφυλάκισης θα πρέπει να τεκμηριώνει την ανεπανόρθωτη βλάβη σύμφωνα με το νόμο.
Το τέταρτο που διαπιστώνω και με βάση τη δημόσια συζήτηση που έχει προκληθεί και αναδεικνύει προβληματικά σημεία στην πρωτόδικη απόφαση, είναι ότι η καλύτερη ρεαλιστική λύση θα ήταν η εκδίκαση στον πλέον σύντομο χρόνο. Άρα, αίτηση από την πρωτοδίκως καταδικασθείσα και αποδοχή από τον εισαγγελέα εφετών. Σε αυτή την περίπτωση, οι έξωθεν πολιτικές παρεμβάσεις δρουν ψηφοθηρικά υπέρ των δρώντων όμως έχουν αρνητική επίδραση ως προς την κατηγορούμενη διότι θα ληφθούν από τη δικαιοσύνη ως υποδείξεις (είναι απαράδεκτη η στάση του υπουργού δικαιοσύνης).
Επίσης, 4 επιγραμματικά πολιτικά σημεία που ανακύπτουν (επαναλαμβανόμενα) και θα πρέπει να συζητήσουμε δημόσια και σε βάθος με αφορμή και την υπόθεση είναι τα εξής:
1) Διάκριση εξουσιών
2) Ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης
3) Ανοιχτή πρόσβαση σε δικαστικές αποφάσεις
4) Αξιολόγηση δικαστικού σώματος
(φαντάζομαι ότι κανείς δε θέλει να μείνει στο μοντέλο λανθασμένων αποφάσεων δικαστών με *ανεπανόρθωτες* για κατηγορούμενους βλάβες και πειθαρχικά συμβούλια συνδικαλιστικής υφής που αθωώνουν συναδέλφους )